Drie dagen lang watervasten | i’ve gone 3 days without eating

Het Gezondheidshuis

leestijd: <5 min

In deze blog deel ik de ervaringen die ik heb opgedaan tijdens mijn 72 uur durende watervast.

  • “…deze energie boost heb ik gevoeld. Ik was niet te stoppen.”

Het is zondagavond 2 december. Zojuist heb ik mijn watervast verbroken met een rijke en verse groentesoep. Ik ben met mijzelf de uitdaging aangegaan om drie dagen te leven op alleen water. Ik dronk zo’n vier liter water per dag. Mijn laatste echte maaltijd was donderdagavond. Toen at ik rijst met groenten en kip.

Ik heb deze watervast om verschillende redenen uitgevoerd. De afgelopen drie dagen hebben mij veel persoonlijke inzichten opgebracht. Inzichten rondom mijn mentale en lichamelijke gesteldheid, in mijn algehele gezondheid en daarnaast heb ik mijzelf door deze watervast spiritueel verrijkt.

Wat is watervasten en waar komt het vandaan? Watervasten wordt gedaan binnen allerlei groepen, culturen en spiritualiteit. ik weet niet precies waar het vandaan komt maar ik weet wel dat het ontzettend veel voordelen met zich meebrengt. Topsporters houden zich hieraan om hun vitaliteit en metabolisme te testen, maar ook mensen die zich voorbereiden op een grote medische ingreep doen aan watervasten. De tijdsduur verschilt van 24 uur- 7 of zelfs 10 dagen.

Waarom watervasten? Ik heb in mijn leven vaker gevast, van korte dagen in de winter tot lange warme zomerdagen. Dit was een droge vorm van vasten waarbij ik ook geen water mocht drinken maar nooit langer als 20 uur. Deze vorm van vasten wordt vooral gedaan tijdens de heilige maand Ramadan en is om die reden meteen ook een religieuze vorm van vasten. Watervasten deed ik voor mijzelf. In eerste instantie omdat ik er enorm tegenop keek. Ik werd angstig van de gedachten dat ik drie dagen lang niks mocht eten van mijzelf, des te meer de rede, dacht ik. Nadat ik mij goed had ingelezen werd het eigenlijk alleen maar logischer dat ik deze vast moest gaan uitvoeren. Ik wilde antwoord op de volgende vragen met deze driedaagse watervast.

  1. Hoe gezond ben ik? Wat kan ik aan? Hoe is het gesteld met de vitaliteit van mijn lichaam en geest? Mijzelf testen!
  2. Wat gebeurt er allemaal wanneer ik deze stresstest onderga?
  3. Kom ik anders uit de watervast als hoe ik erin ga?
  4. Wat zijn de voor en nadelen van watervasten?

Hieronder een overzicht van de meest opmerkelijke punten die ik heb ervaren tijdens het watervasten:

Dankbaarheid: Mijn dank is groot naar de Verhevene, die het leven mogelijk maakt en die ons energie geeft om in leven te blijven, want zonder Hem zijn wij nietig. In eerste instantie ben ik enorm dankbaar voor het feit dat eten en drinken in ons land vanzelfsprekend is. Voedsel ligt voor de hand en ik kan eten en drinken wat ik wil, wanneer ik wil en hoeveel ik maar wil. Ik ben dankbaar voor het feit dat voedsel zo makkelijk toegankelijk is en besef mij dan ook goed, dat ik als mens niet zonder voedsel kan leven. De afgelopen drie dagen ben ik extra denkbaar geweest voor de kleine dingen in het leven. De dingen die zo vanzelfsprekend lijken. Ik ben dankbaar geweest bij iedere slok water die ik nam.

“Dit stemmetje wilde eigenlijk dat ik mijn watervast verbrak en het liefst met een zak chips en cola. Gedachten kwamen op als: voor wie doe je dit? Je hoeft toch niks te bewijzen aan niemand?”

Slaap: Er zijn veel opmerkelijke veranderingen geweest maar de grootste vond ik slapen, slaap krijgen en het ontwaken. Ik de avonden was ik productiever en voelde ik de slaap letterlijk aankomen. In tegenstelling tot de andere dagen wanneer ik gewoon eet. Toen kwam de slaap zwaar op mij af en maakte mij eerde moe en suf dan dat ik slaap kreeg. Tijdens mijn watervast was het anders. Het voelde alsof mijn lichaam zei: ‘je hebt nog 10 minuten om af te ronden waar je mee bezig bent en dan is het tijd om naar bed te gaan, want je heb rust nodig’. Eenmaal in bed sliep ik ook makkelijker in, het was echt ogen dicht en hup slapen. Normaal gaat dat met veel gedraai en gezucht, dan heb ik veel langer de tijd nodig om in slaap te vallen. Maar het meest opmerkelijke was het opstaan. Ik ben een geboren snoezer, waarbij ik soms wel 15 – 30 minuten nodig heb om uit mijn slaap te ontwaken. Maar tijdens mijn watervast ging dit anders. Het ging veel sneller. Het was zo van slaap…. wakker, maar ik bedoel dan ook echt wakker, wakker. Niet moe en opstartend wakker waarbij ik het eerste uur van de dag nodig heb om te achterhalen wie ik ben.. Dus: sterke en duidelijke signalen van rust, sneller in slaap en makkelijk wakker.

Energie: Voordat ik begon zag ik een beetje op tegen de watervast. Maar ik heb mij goed ingelezen en keer op keer las ik dat er een energie boost vrijkwam tijdens de watervast. Nou, deze energie boost heb ik gevoeld. Ik was niet te stoppen. Ik heb me in geen jaren zo energiek gevoeld als de afgelopen dagen! Niet moe, geen gepuf of geplof, nee! Ik had echt levenslust en pakte alles op wat ik tegen kwam en gelukkig had ik al een paar klusjes gepland die ik ging uitvoeren. Dus mijn algehele energieniveau was boven gemiddeld en consistent, dus zonder hoge pieken en dalen, ik voelde mij energiek.

Focus: Naast dat ik veel energie had heb ik ook een enorme focus gehad op de taken waar ik mee bezig was. Soms kan ik mij niet goed concentreren waarbij ik veel afleiding zoek of heb van alles en iedereen in mijn omgeving. Dit was nu totaal anders, ik heb diepe focus kunnen ervaren waarbij ik complete aandacht had op mijn taak die ik aan het uitvoeren was. Deze taken verschilde van: huishoudelijke taken tot aan studie en tekstverwerking. Ik kom me langer focussen op complexe taken en na onderbrekingen had ik de draad weer zo opgepakt.

“Autofagie: Hierbij worden oude, slome en improductieve cellen in principe opgegeten door sterke en gezonde lichaamscellen, een vorm van lichaamscel kannibalisme dus.”

Geest: De verbinding met mijzelf was helder en sterk. Zo kon ik veel makkelijker met mijzelf communiceren en waren mijn gedachten helder. Ik voelde mij scherper. Op de tweede avond, net na de 40 uur markering van mijn watervast ontwaakte er een klein stemmetje in mijn hoofd. Dit stemmetje wilde eigenlijk dat ik mijn watervast verbrak en het liefst met een zak chips en cola. Gedachten kwamen op als: voor wie doe je dit? Je hoeft toch niks te bewijzen aan niemand? Je hebt er al twee dagen op zitten nu weet je wel dat je het kan… dat soort gedachten dwaalde in mijn hoofd. Deze gedachten werden ook steeds sterker. Ik ben toen gestopt met luisteren naar het stemmetje en heb toen een flinke glas water gedronken. Gelukkig verdween dit vervelend stemmetje. Daarnaast had ik een veel sterker reuk vermogen. Het was zeer verleidelijk om de warme bakker binnen te stappen. Doordat ik deze verleidingen heb weerstaan geloof ik dat ik er mentaal sterker op ben geworden.

Tijd: Het meest opmerkbare was mijn tijdsbeleving. Alles ging veel langzamer dan gewoonlijk. Het ging niet sloom of in slow motion, nee. Het was meer alsof ik een realistisch tijdsbesef had. Ik denk dat dit te maken heeft met een bepaalde beleving in frequentie waarin ik terecht kwam doordat ik geen eten consumeerde. Mijn lichaam heeft als het ware 72 uur lang in survival modes gestaan waarbij ik veel alerter was. Misschien dat het daardoor komt dat mijn tijdsbeleving langzamer ging als toen ik at.

Zuiveren: Doordat ik geen vetten, koolhydraten, E-nummers en andere voedingsadditieven binnenkreeg, is mijn lichaam ook intern gereinigd. Zo heeft mijn lever goede rust gehad en heb ik zelfs een tijdje (20 uur) op Kitosis geleefd. Kitosis treedt op in het lichaam wanneer er een andere brandstof dan glucose wordt gebruikt om aan energie te komen, in dit geval is dat lichaamsvet. Normaliter verbruikt mijn lichaam glucose dat veelal verkregen wordt uit koolhydraten. Maar deze gingen er de afgelopen drie dagen niet in. Hierdoor moest mijn lichaam andere bronnen reedplegen. Het menselijk lichaam heeft een hoog aanpassingsvermogen en is bestand tegen zeer stressvolle situaties, zoals: extreme inspanning, sterk afwisselende temperaturen en langdurig vasten. Naast dat mijn lichaams-energie vrij hoog was en mijn brandstof tijdelijk veranderde, was er nog een onzichtbaar proces gaande in mijn lichaam genaamd Autofagie. Autofagie is een proces dat zich afspeelt op het celniveau van het lichaam. Hierbij worden oude, slome en improductieve cellen in principe opgegeten door sterke en gezonde lichaamscellen, een vorm van lichaamscel kannibalisme dus. Ik doe dus een beroep op het zelfhelend vermogen van mijn lichaam. Deze oude cellen hadden eigenlijk niet echt een functie en zaten alleen in de weg. Niet getreurd, want voor de cellen die opgegeten zijn creëert het lichaam weet nieuwe gezonde cellen. Het lichaam is zich dus letterlijk aan het regenereren.

Duurzaam leven: Naast alle persoonlijke voordelen die het watervasten mij heeft opgeleverd is er ook een ecologisch aspect. Ik heb immers niks gegeten in de afgelopen dagen, hierdoor heb ik het milieu minder belast. Hierdoor is watervasten daarom ook een duurzame keuze. Ik at sowieso minder vlees en ik kan eigenlijk best wel zonder. Wel af en toe een visje voor de gezonde vetten. Wel moet ik bekennen dat ik 2 pakken Barleduc heb gekocht. Ik proef toch dat kraanwater een andere smaak heeft dan gefilterd of bronwater. Dus ik heb mijzelf getrakteerd op lekker water.

Ik heb in de drie dagen twee keer grote trek gekregen. dit was geen pijnlijke honger zoals vele denken. Toen deze trek op kwam heb ik deze weg gedronken. Daarnaast heb ik mij gedurende de dag niet slap of futloos gevoeld. de moeheid kwam pas in de avond op.

Tijdens het avondeten met mijn gezin had ik een warme kom met water en een vork… Mijn kinderen vonden het wel grappig dat pappa alleen water mag, en er ook nog eens voor kiest om zijn water met een vork proberen te ‘eten’. Dit was voor mij denk ik ook een vorm van relativeren, het gaat er immers om hoe je met iedere situatie en uitdaging omgaat 😉

Ik ben van plan om binnenkort weer een watervast in te plannen, maar dan wil ik mijn glucose waarde monitoren. Ik ben namelijk benieuwd wat er gebeurt met mijn suikergehalte en hoe deze zich gedraagt gedurende de watervast. Neem contact met mij op als jij iemand bent of kent die mij hierbij kan helpen?

Mocht je ook een vorm van vasten willen inzetten om bovenstaande of andere doelen te bereiken bespreek dit dan eerst met je huisarts voordat jij dit doet.

Veel succes met het vasten!

Gezonde groet!

(471)

2 antwoorden op “Drie dagen lang watervasten | i’ve gone 3 days without eating”

  1. Inspirerend en herkenbaar. Leuk geschreven en compleet. Die kom water met een vork is hilarisch! Bedankt voor je bijdrage, ik ben nu aan het watervasten dus ik was op zoek naar vergelijkbare ervaringen. Miste alleen nog hoe je je vastenkuur hebt gebroken…?

    1. Hoi Pim,
      Dank voor je feedback en succes met hef watervasten.
      Ik heb mijn vaster verbroken met een light groentesoep met stukjes courgette. Luchtig beginnen en de komende dagen vlees en koolhydraten zoveel mogelijk laten staan.
      Laat even weten hoe jij jouw water vasten hebt ervaren?
      Gr. M. Taheri

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.